Odkrywanie tajemnic antroposkopii
Rekonstrukcja wyglądu przyżyciowego człowieka na podstawie kości czaszki, progresja i regresja wiekowa to pojęcia, których znaczenie, podczas wykładu dla słuchaczy szkolenia podstawowego, wyjaśniał podinsp. Dariusz Zajdel - ekspert zespołu badań antroposkopijnych w Centralnym Laboratorium Kryminalistycznym Policji.
Ustalenie tożsamości człowieka może odbywać się równymi sposobami. Do najbardziej znanych zaliczyć można metody oparte na wzorach linii papilarnych czy kodzie DNA. Stosowanie tych metod nie zawsze jednak jest możliwe. Podczas wykonywania czynności służbowych funkcjonariusze niejednokrotnie mają do czynienia ze zwłokami rozczłonkowanymi, w stanie całkowitego rozkładu. W takiej sytuacji ustalenie tożsamości, jak również wyglądu przyżyciowego denata jest niezwykle trudne.
Właśnie w takich przypadkach do akcji wkraczają eksperci z antroposkopii. To oni, wykorzystując wiedzę z zakresu antropologii i antropometrii dokonują odtworzenia wyglądu człowieka na podstawie kości czaszki, dzięki czemu można ustalić tożsamości bezimiennych zwłok.
Na uwagę zasługuje fakt iż to właśnie podinsp. Dariusz Zajdel z Centralnego Laboratorium Kryminalistycznego Policji w 2005 roku, na podstawie czaszki odnalezionej na terenie archikatedry we Fromborku dokonał rekonstrukcji twarzy Mikołaja Kopernika (zobacz zdjęcia w galerii).
Antroposkopia kryminalistyczna wykorzystywana jest również w przypadku identyfikacji osób żywych, na przykład kiedy sprawca, który dokonuje przestępstwa ma bliski kontakt ze świadkiem lub osoba pokrzywdzoną. Już w treści protokołu przesłuchania osoby zostają zwarte pełne lub szczątkowe informacje dotyczące wizerunku sprawcy. To właśnie na ich podstawie buduje się w tak zwany portret pamięciowy. W takich przypadkach, oprócz metod rysunkowych wykorzystuje się również specjalistyczne programy komputerowe, z których najbardziej znany jest system POLSIT.
Innym przykładem wykorzystania wiedzy z zakresu antroposkopii jest wytwarzanie regresji lub progresji wiekowej. Przykładem, który znakomicie obrazuje możliwości Centralnego Laboratorium Kryminalistycznego w tej materii jest progresja wiekowa dotycząca zaginionego w 1990 roku Tomka Cichowicza, który w momencie zaginięcia miał 4 lata. W 2012 roku wykorzystując najnowsze narzędzia informatyczne oraz specjalistyczną wiedzę podinsp. Dariusz Zajdel dokonał odtworzenia wizerunku zaginionego w różnych etapach jego wieku.
Wykład w ramach „Koła Prawno-Kryminalistycznego” zorganizował wykładowca Zakładu Służby Kryminalnej podkom. Przemysław Kaczorowski.
(15.11.2012)